Dover

Vandaag de laatste volledige dag van deze reis. We zijn weer in Engeland en nu in Dover. Morgenvroeg zijn we in Rotterdam en zit deze reis erop. Vanmorgen bij het naderen van Dover stuurde de kapitein het schip langs de white cliffs of Dover, zodat diegene die al wakker was, waaronder ik, een goed zicht hadden op deze cliffs. Hier heb ik een filmpje van gemaakt, zie video’s. We gaan weer een excursie maken die we via het schip hebben geboekt. Het is een excursie met Nederlandstalige begeleiding, we zitten uiteindelijk met z’n 28en in de bus waaronder toch nog een paar Engelstaligen. Oorzaak hiervan is dat de Engelstalige excursies vol waren en deze personen toch een uitstapje willen maken en misschien toch Nederlands willen leren. We hoeven ons niet te haasten want we hoeven ons pas om 10:10 te melden. De excursie gaat naar het middeleeuwse stadje Rye. Pjotr en ik gaan met z’n tweeën, Helen blijft op het schip en gaat genieten van het zeezicht. Misschien wel vanaf het balkon als het weer het toelaat. Voor iemand die zelfs op Ijsland op sandalen loopt, is het niet snel te koud 😉. Ik gok dan ook dat ze rustig in t-shirt en op blote voeten op het balkon gaat zitten hoewel de temperatuur niet boven de 10 graden zal komen.

In de bus maakten we kennis met de gids, Trudy, een van oorsprong Nederlandse die volgens eigen zeggen al 100 jaar in Engeland woont en dan ook een flink engels accent heeft. Dit accent horen we meer dan genoeg, want ze houdt nogal van praten en gedurende de heenreis van een kleine 1,5 uur was ze ongeveer 1,25 uur aan het woord. We vrezen al voor de terugweg. De chauffeuse was Kathy. Ik zou bijna zeggen, krijgen mannen hier wel een eerlijke kans… De heenreis gaat via een scenic route door het graafschap Kent waarbij Trudy bij alles wat we zien wel een verhaal heeft. We hebben niet alles onthouden en we vonden het landschap niet overal even interessant.

Naam van één van de gebieden is Romney Marsch, een dunbevolkt graslandgebied waarvan bepaalde delen zelfs onder de zeespiegel liggen. In vroegere tijden was dit zelfs zee en lag Rye aan zee. 

Eenmaal in Rye gaan we het stadje verkennen. We bezoeken Rye castle. Het dateert oorspronkelijk uit 1216 en is één van de weinige gebouwen in Rye die na een brand in 1377 is blijven staan. In de jaren heeft het gediend als kasteel, woning, gerechtsgebouw, gevangenis en nu is het een museum. Het is geen heel groot kasteel maar meer een toren met wat uitstulpingen, maar zeker de moeite waard. Volgens de gids moeten we ook een bezoek brengen aan de kerk, dit doen we dan ook natuurlijk. Hierna verkennen we het stadje verder, het is net een kleine versie van Zutphen met al die kinderkopjes en oude gebouwen. De tijd is beperkt en we gaan tenslotte nog ons traditionele supermarktbezoek brengen aan de supermarkt die we vlak bij de busparkeerplaats hebben gezien. We vinden het een leuk stadje en als je in de buurt bent is het zeker het bezoeken waard. De terugreis  gaat sneller dan de heenreis en Trudy is ook een stuk stiller. Tegen 15 uur zijn we bij het schip en tot het eten zijn de activiteiten zeer beperkt. Helen heeft zich heel rustig gedragen en is alleen uit de hut geweest voor eten en drinken en zat dus buiten toen we terugkwamen 😉. Pjotr en ik denken dat het maar goed is dat Helen niet mee is geweest. Rye was leuk, maar de busreis was best een hele zit en ondanks dat je dan veel stilzit is het best vermoeiend. 

Tijdens het eten was er nog een muzikaal optreden van het een deel van het personeel. In een optocht trokken ze door de eetzaal waarbij met veel enthousiasme een Indonesisch lied werd gezongen en gespeeld. Dit is min of meer traditie en gebeurt meestal op de laatste avond van een cruise. Hierna zijn we nog op de foto gegaan met onze vaste obers, je hebt de hele cruise een vaste tafel met vaste obers, en hebben we afscheid van ze genomen. Je bouwt tijdens zo’n cruise toch een bepaalde band met ze op en we zullen ze gaan missen. Het zijn hardwerkende mensen die volgens ons niet onder de beste omstandigheden hun werk moeten doen en veel uren maken. Ter info, ze werken meestal 8 maanden achter elkaar op een schip en mogen daarna 3 of 4 maanden naar huis. Dat huis staat meestal in Indonesië, Pakistan of een ander Aziatisch land. Overdag zijn ze meestal maar een paar uur vrij. Ook hebben we afscheid genomen van onze hutstewards. Dat zijn ook hardwerkende serviceverlenende medewerkers die o.a. tweemaal per dag je hut schoonmaken en nergens te beroerd voor zijn. Voor hen geldt verder eigenlijk hetzelfde als voor de obers in het restaurant. Alle medewerkers zijn in het algemeen super vriendelijk en diegene die je (bijna) dagelijks tegen komt bij bijvoorbeeld een bar weten precies wat je hebben wilt. Helen ging bijvoorbeeld iedere avond een beker koude lactosevrije melk halen en na een aantal dagen stond het bij wijze van spreken al voor haar klaar. Eenmaal weer in de hut moesten we de koffers inpakken. Die moeten we voor 12 uur vanavond op de gang zetten. Als we dan morgen van boord gaan staan ze al in de terminal klaar om mee te nemen. We hoeven ze dus niet zelf van boord te dragen. Hierna is het slaaptijd en moeten we de horloges voor de laatste keer deze reis verzetten, vannacht gaat de tijd namelijk weer een uur vooruit. Morgenvroeg om 7 uur zijn we in Rotterdam als het goed is. Of dat gelukt is lezen jullie morgen.

Bij de foto’s staat ook een foto met daarop Friday. Iedere dag ligt in de liften een mat met de dag erop. Op sommige dagen vraag ik me ‘s morgens af welke dag het is, het is dan fijn dat ik het antwoord krijg zodra ik in een lift stap. 

Ook zit er een foto bij met daarop een paar munten.  Dit zijn beschermmunten die tijdens de bouw door de Madrina oftewel beschermvrouwe van het schip aan boord zijn geplaatst . Normaal gesproken worden ze onder de voormast geplaatst, maar bij gebrek aan een voormast zijn ze in de romp geplaatst op de Rotterdam. Ieder cruiseschip heeft dit soort munten en het is dan ook gebruikelijk dat die ergens te vinden zijn. Na lang zoeken heb ik ze uiteindelijk toch gevonden. De Rotterdam is op 30 mei 2022 gedoopt door prinses Margriet.